در کتاب «شهر نامرئی» نوشتهی نویسندهی ایتالیایی، کالوینو، این جمله وجود دارد: «شهر مانند یک رویاست، هر آنچه را که بتوان تصور کرد، میتوان در خواب دید...»
شهر به عنوان یک آفریده فرهنگی بزرگ بشر، حامل آرزوی بشر برای زندگی بهتر است. هزاران سال، از افلاطون تا مور، بشر همواره آرزوی ساختن آرمانشهر را داشته است. بنابراین، به یک معنا، ساخت شهرهای هوشمند جدید، نزدیکترین چیز به وجود خیالپردازیهای انسانی برای زندگی بهتر است.
در سالهای اخیر، تحت توسعه سریع زیرساختهای جدید چین و نسل جدید فناوری اطلاعات مانند اینترنت اشیا، ساخت شهرهای هوشمند با سرعت بالایی در حال انجام است و شهر رویایی که میتواند حس کند و فکر کند، تکامل یابد و دما داشته باشد، به تدریج به واقعیت تبدیل میشود.
دومین پروژه بزرگ در حوزه اینترنت اشیا: شهرهای هوشمند
شهرهای هوشمند و پروژههای شهر هوشمند یکی از فعالترین پیادهسازیهای مورد بحث بودهاند که عمدتاً از طریق رویکردی هدفمند و یکپارچه به اینترنت اشیا، دادهها و اتصال، با استفاده از ترکیبی از راهکارها و سایر فناوریها محقق میشوند.
پروژههای شهر هوشمند قرار است به طور چشمگیری افزایش یابند، زیرا با گذار از پروژههای موقت شهر هوشمند به اولین شهرهای هوشمند واقعی همراه هستند. در واقع، این رشد از چند سال پیش آغاز شد و در سال ۲۰۱۶ شتاب گرفت. در میان چیزهای دیگر، به راحتی میتوان دید که پروژههای شهر هوشمند یکی از حوزههای پیشرو در زمینه اینترنت اشیا در عمل هستند.
بر اساس تحلیل گزارشی که توسط IoT Analytics، یک شرکت آلمانی تحلیل اینترنت اشیا، منتشر شده است، پروژههای شهر هوشمند از نظر سهم جهانی پروژههای اینترنت اشیا، پس از صنعت اینترنت، دومین پروژههای بزرگ اینترنت اشیا هستند. و در میان پروژههای شهر هوشمند، محبوبترین کاربرد، حمل و نقل هوشمند و پس از آن خدمات رفاهی هوشمند است.
برای تبدیل شدن به یک شهر هوشمند «واقعی»، شهرها به یک رویکرد یکپارچه نیاز دارند که پروژهها را به هم متصل کند و اکثر دادهها و پلتفرمها را برای تحقق تمام مزایای یک شهر هوشمند به هم پیوند دهد. در میان چیزهای دیگر، فناوریهای باز و پلتفرمهای داده باز، کلید حرکت به مرحله بعدی خواهند بود.
IDC میگوید پلتفرمهای داده باز در سال ۲۰۱۸، مرز بعدی در بحث تبدیل شدن به پلتفرم اینترنت اشیا هستند. اگرچه این امر با موانعی روبرو خواهد شد و هیچ اشاره خاصی به شهرهای هوشمند نشده است، اما واضح است که توسعه چنین پلتفرمهای داده بازی قطعاً در فضای شهر هوشمند برجسته خواهد بود.
این تکامل دادههای باز در IDC FutureScape: پیشبینی جهانی اینترنت اشیا در سال ۲۰۱۷ ذکر شده است، جایی که این شرکت میگوید تا سال ۲۰۱۹، تا ۴۰ درصد از دولتهای محلی و منطقهای از اینترنت اشیا برای تبدیل زیرساختهایی مانند چراغهای خیابان، جادهها و سیگنالهای راهنمایی و رانندگی به دارایی، به جای بدهی، استفاده خواهند کرد.
سناریوهای کاربردی شهر هوشمند چیست؟
شاید ما فوراً به پروژههای هوشمند زیستمحیطی و همچنین پروژههای هوشمند هشدار سیل فکر نکنیم، اما غیرقابل انکار است که آنها در پروژههای شهر هوشمند بسیار مهم هستند. به عنوان مثال، وقتی آلودگی محیط زیست شهری به چالش کشیده میشود، این یکی از دلایل اصلی ساخت پروژههای شهر هوشمند است، زیرا آنها میتوانند مزایای فوری و مفیدی را برای شهروندان فراهم کنند.
البته، نمونههای محبوبتر شهر هوشمند شامل پارکینگ هوشمند، مدیریت هوشمند ترافیک، روشنایی هوشمند خیابانها و مدیریت هوشمند زباله است. با این حال، این موارد همچنین ترکیبی از کارایی، حل مشکلات شهری، کاهش هزینهها، بهبود زندگی در مناطق شهری و اولویت دادن به شهروندان را به دلایل مختلف ترکیب میکنند.
در ادامه برخی از سناریوها یا حوزههای کاربردی در مورد شهرهای هوشمند ارائه شده است.
خدمات عمومی، مانند خدمات شهری، خدمات گردشگری، حمل و نقل عمومی، خدمات هویتی و مدیریتی و خدمات اطلاعاتی.
امنیت عمومی، در زمینههایی مانند روشنایی هوشمند، نظارت بر محیط زیست، ردیابی داراییها، پلیس، نظارت تصویری و واکنش اضطراری
پایداری، شامل نظارت بر محیط زیست، مدیریت هوشمند پسماند و بازیافت، انرژی هوشمند، کنتور هوشمند، آب هوشمند و غیره.
زیرساختها، شامل زیرساختهای هوشمند، پایش سلامت سازهای ساختمانها و بناهای تاریخی، ساختمانهای هوشمند، آبیاری هوشمند و غیره.
حمل و نقل: جادههای هوشمند، اشتراکگذاری وسایل نقلیه متصل، پارکینگ هوشمند، مدیریت هوشمند ترافیک، نظارت بر سر و صدا و آلودگی و غیره
ادغام بیشتر عملکردها و خدمات شهر هوشمند در حوزههایی مانند مراقبتهای بهداشتی هوشمند، آموزش هوشمند، حکومت هوشمند، برنامهریزی هوشمند و دادههای هوشمند/باز، که از عوامل کلیدی توانمندسازی شهرهای هوشمند هستند.
چیزی فراتر از یک شهر هوشمند مبتنی بر «فناوری»
همزمان با حرکت به سمت شهرهای واقعاً هوشمند، گزینههای مربوط به اتصال، تبادل دادهها، پلتفرمهای اینترنت اشیا و موارد دیگر همچنان در حال تکامل خواهند بود.
به خصوص برای بسیاری از موارد استفاده مانند مدیریت هوشمند پسماند یا پارکینگ هوشمند، مجموعه فناوری اینترنت اشیا برای کاربردهای شهر هوشمند امروزی نسبتاً ساده و ارزان است. محیطهای شهری معمولاً پوشش بیسیم خوبی برای قطعات متحرک دارند، ابرها وجود دارند، راهحلها و محصولات نقطهای برای پروژههای شهر هوشمند طراحی شدهاند و اتصالات شبکه گسترده کممصرف (LPWAN) در شهرهای مختلف جهان وجود دارد که برای بسیاری از کاربردها کافی است.
اگرچه جنبه فنی مهمی در این مورد وجود دارد، اما شهرهای هوشمند بسیار فراتر از این هستند. حتی میتوان در مورد معنای «هوشمند» بحث کرد. مطمئناً، در واقعیت فوقالعاده پیچیده و جامع شهرهای هوشمند، این موضوع در مورد برآوردن نیازهای شهروندان و حل چالشهای مردم، جامعه و جوامع شهری است.
به عبارت دیگر: شهرهایی که پروژههای شهر هوشمند موفقی دارند، نمایش فناوری نیستند، بلکه اهدافی هستند که بر اساس یک دیدگاه جامع از محیط ساخته شده و نیازهای انسانی (از جمله نیازهای معنوی) به دست آمدهاند. در عمل، البته، هر کشور و فرهنگی متفاوت است، اگرچه نیازهای اساسی کاملاً مشترک هستند و اهداف عملیاتی و تجاری بیشتری را در بر میگیرند.
در قلب هر چیزی که امروزه هوشمند نامیده میشود، چه ساختمانهای هوشمند، چه شبکههای هوشمند یا شهرهای هوشمند، اتصال و دادهها وجود دارند که توسط فناوریهای متنوعی فعال شده و به هوشی تبدیل میشوند که زیربنای تصمیمگیری است. البته این بدان معنا نیست که اتصال فقط اینترنت اشیا است؛ جوامع و شهروندان متصل حداقل به همان اندازه مهم هستند.
با توجه به چالشهای جهانی فراوان مانند جمعیت در حال پیر شدن و مسائل اقلیمی، و همچنین «درسهای آموختهشده» از این بیماری همهگیر، واضح است که بازنگری در هدف شهرها بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد، بهویژه از آنجا که بُعد اجتماعی و کیفیت زندگی همیشه حیاتی خواهد بود.
یک مطالعه Accenture که به بررسی خدمات عمومی شهروندمحور پرداخته و استفاده از فناوریهای جدید از جمله اینترنت اشیا را بررسی کرده است، نشان داد که بهبود رضایت شهروندان در صدر فهرست قرار دارد. همانطور که اینفوگرافیک مطالعه نشان میدهد، بهبود رضایت کارکنان نیز بالا (۸۰٪) بوده است و در بیشتر موارد، پیادهسازی فناوریهای متصل جدیدتر منجر به نتایج ملموس شده است.
چالشهای رسیدن به یک شهر واقعاً هوشمند چیست؟
در حالی که پروژههای شهر هوشمند به بلوغ رسیدهاند و پروژههای جدیدی در حال اجرا و استقرار هستند، چندین سال طول خواهد کشید تا بتوانیم واقعاً یک شهر را «شهر هوشمند» بنامیم.
شهرهای هوشمند امروزی بیشتر یک چشمانداز هستند تا یک رویکرد استراتژیکِ سرتاسری. تصور کنید که برای داشتن یک شهر واقعاً هوشمند، کارهای زیادی باید روی فعالیتها، داراییها و زیرساختها انجام شود و این کارها را بتوان به یک نسخه هوشمند تبدیل کرد. با این حال، دستیابی به یک شهر هوشمند واقعی به دلیل جنبههای فردیِ دخیل، بسیار پیچیده است.
در یک شهر هوشمند، همه این حوزهها به هم متصل هستند و این چیزی نیست که بتوان یک شبه به آن دست یافت. مسائل قدیمی زیادی وجود دارد، مانند برخی عملیات و مقررات، مجموعه مهارتهای جدید مورد نیاز است، ارتباطات زیادی باید ایجاد شود و هماهنگی زیادی در همه سطوح (مدیریت شهری، خدمات عمومی، خدمات حمل و نقل، ایمنی و امنیت، زیرساختهای عمومی، سازمانهای دولتی محلی و پیمانکاران، خدمات آموزشی و غیره) باید انجام شود.
علاوه بر این، از منظر فناوری و استراتژی، واضح است که ما باید بر امنیت، کلانداده، تحرکپذیری، فضای ابری و فناوریهای مختلف اتصال و مباحث مرتبط با اطلاعات نیز تمرکز کنیم. واضح است که اطلاعات، و همچنین مدیریت اطلاعات و کارکردهای داده، برای شهر هوشمند امروز و فردا بسیار مهم هستند.
چالش دیگری که نمیتوان نادیده گرفت، نگرش و تمایل شهروندان است. و تأمین مالی پروژههای شهر هوشمند یکی از موانع است. از این نظر، خوب است که شاهد ابتکارات دولتی، چه ملی و چه فراملی، مختص شهرهای هوشمند یا بومشناسی، یا ابتکارات بازیگران صنعت، مانند برنامه شتابدهی تأمین مالی زیرساختهای شهری سیسکو، باشیم.
اما واضح است که این پیچیدگی مانع رشد شهرهای هوشمند و پروژههای شهر هوشمند نمیشود. همانطور که شهرها تجربیات خود را به اشتراک میگذارند و پروژههای هوشمندی را با مزایای مشخص توسعه میدهند، این فرصت را دارند که تخصص خود را افزایش دهند و از شکستهای احتمالی درس بگیرند. با در نظر گرفتن یک نقشه راه که شامل ذینفعان مختلفی باشد، این امر امکانات پروژههای موقت شهر هوشمند فعلی را در آیندهای یکپارچهتر و گستردهتر تا حد زیادی گسترش خواهد داد.
نگاهی جامعتر به شهرهای هوشمند
در حالی که شهرهای هوشمند به ناچار با فناوری مرتبط هستند، چشمانداز یک شهر هوشمند بسیار فراتر از این است. یکی از ملزومات یک شهر هوشمند، استفاده از فناوری مناسب برای بهبود کیفیت کلی زندگی در یک شهر است.
با افزایش جمعیت کره زمین، شهرهای جدید باید ساخته شوند و مناطق شهری موجود همچنان در حال رشد هستند. در صورت استفاده صحیح، فناوری برای مقابله با این چالشها و کمک به حل بسیاری از چالشهای پیش روی شهرهای امروزی بسیار مهم است. با این حال، برای ایجاد واقعی یک دنیای شهر هوشمند، به دیدگاه وسیعتری نیاز است.
اکثر متخصصان، چه از نظر اهداف و چه از نظر فناوری، دیدگاه وسیعتری نسبت به شهرهای هوشمند دارند و برخی دیگر، هر برنامه موبایلی که توسط هر بخشی توسعه داده شود را یک برنامه شهر هوشمند مینامند.
۱. دیدگاه انسانی فراتر از فناوری هوشمند: تبدیل شهرها به مکانهای بهتر برای زندگی
مهم نیست که فناوریهای هوشمند ما چقدر هوشمند هستند و چقدر هوشمندانه از آنها استفاده میشود، ما باید به برخی عناصر اساسی بپردازیم - انسانها، عمدتاً از 5 منظر، از جمله ایمنی و اعتماد، شمول و مشارکت، تمایل به تغییر، تمایل به اقدام، انسجام اجتماعی و غیره.
جری هالتین، رئیس گروه آینده جهانی، رئیس هیئت مشاوره کنگره جهانی نمایشگاه شهر هوشمند و یک متخصص باتجربه شهر هوشمند، گفت: «ما میتوانیم کارهای زیادی انجام دهیم، اما در نهایت، باید از خودمان شروع کنیم.»
انسجام اجتماعی، تار و پود شهری است که مردم میخواهند در آن زندگی کنند، به آن عشق بورزند، رشد کنند، یاد بگیرند و به آن اهمیت دهند، تار و پود دنیای شهر هوشمند. شهروندان به عنوان سوژههای شهرها، ارادهی مشارکت، تغییر و اقدام دارند. اما در بسیاری از شهرها، آنها احساس نمیکنند که در آن سهیم هستند یا از آنها خواسته میشود که مشارکت کنند، و این امر به ویژه در میان جمعیتهای خاص و در کشورهایی که تمرکز زیادی بر فناوری شهر هوشمند برای بهبود بدنهی مدنی وجود دارد، اما توجه کمتری به حقوق اساسی بشر و مشارکت میشود، صادق است.
علاوه بر این، فناوری میتواند به بهبود امنیت کمک کند، اما اعتماد چطور؟ پس از حملات، ناآرامیهای سیاسی، بلایای طبیعی، رسواییهای سیاسی یا حتی صرفاً عدم قطعیتی که با تغییرات چشمگیر زمان در شهرهای مختلف جهان همراه است، امید کمی وجود دارد که اعتماد مردم به پیشرفتهای شهر هوشمند تا حد زیادی کاهش یابد.
به همین دلیل است که به رسمیت شناختن فردیت هر شهر و کشور مهم است؛ در نظر گرفتن تک تک شهروندان مهم است؛ و مطالعه پویاییهای درون جوامع، شهرها و گروههای شهروندی و تعاملات آنها با اکوسیستم رو به رشد و فناوریهای متصل در شهرهای هوشمند مهم است.
۲. تعریف و چشمانداز شهر هوشمند از منظر حرکت
مفهوم، چشمانداز، تعریف و واقعیت یک شهر هوشمند دائماً در حال تغییر است.
از بسیاری جهات، خوب است که تعریف شهر هوشمند قطعی و تغییرناپذیر نیست. یک شهر، چه برسد به یک منطقه شهری، یک ارگانیسم و اکوسیستم است که حیات خود را دارد و از اجزای متحرک، زنده و متصل بسیاری، عمدتاً شهروندان، کارگران، بازدیدکنندگان، دانشآموزان و غیره، تشکیل شده است.
یک تعریف معتبر جهانی از «شهر هوشمند»، ماهیت بسیار پویا، در حال تغییر و متنوع یک شهر را نادیده میگیرد.
تقلیل شهرهای هوشمند به فناوریهایی که از طریق استفاده از دستگاهها، سیستمها، شبکههای اطلاعاتی متصل و در نهایت بینشهای حاصل از هوش مبتنی بر دادههای متصل و کاربردی به نتایج دست مییابند، یکی از راههای تعریف شهر هوشمند است. اما این رویکرد اولویتهای مختلف شهرها و ملتها را نادیده میگیرد، جنبههای فرهنگی را نادیده میگیرد و فناوری را در اولویت و مرکز اهداف متنوعی قرار میدهد.
اما حتی وقتی خودمان را به سطح فناوری محدود میکنیم، به راحتی میتوان از این واقعیت غافل شد که فناوری نیز در حرکت مداوم و شتابان خود است و امکانات جدیدی در حال ظهور است، همانطور که چالشهای جدیدی در سطح شهرها و جوامع به طور کلی در حال ظهور هستند. این فقط فناوریها نیستند که در حال ظهور هستند، بلکه برداشتها و نگرشهایی که مردم در مورد آن فناوریها دارند نیز در سطح شهرها، جوامع و ملتها به طور کلی وجود دارد.
زیرا برخی فناوریها، راههای بهتری را برای اداره شهرها، خدمترسانی به شهروندان و آمادگی برای چالشهای فعلی و آینده فراهم میکنند. برای برخی دیگر، نحوه مشارکت شهروندان و نحوه اداره شهرها، حداقل در سطح فناوری اهمیت پیدا میکند.
بنابراین حتی اگر به تعریف اولیه شهر هوشمند در ریشههای فناوری آن پایبند باشیم، هیچ دلیلی وجود ندارد که این موضوع تغییر نکند و با تکامل دیدگاهها در مورد نقش و جایگاه فناوری، این امر به طور مؤثر تغییر خواهد کرد.
علاوه بر این، شهرها و جوامع، و چشمانداز شهرها، نه تنها از منطقهای به منطقه دیگر، از مکانی به مکان دیگر و حتی بین گروههای جمعیتی مختلف در یک شهر متفاوت هستند، بلکه در طول زمان تکامل نیز مییابند.
زمان ارسال: فوریه-08-2023